The presenter has activated the presenter mode. Would you like to follow?
Follow presenter
You are following the presenter.
Stop following presenter

Limes Germanicus 

Presentatiemomenten:

-18:05 - 18:25

-19:30 - 19:50

Elsje Pauzemuziekje...
Ruben Hoi allemaal, welkom bij onze stream!
Wes Spanned!
Ruben https://meet.jit.si/limes_germanicus/Q_A
Ruben voor de Q&A
Ruben Zorg er even voor met de afspeelsnelheid (2x en normaal) om bij de buffer te komen zodat je niet achterloopt!
Elsje Ja, we horen alles! En we zien ook alles!
Marilla Nice!
Viktor Beetje pink panther vibe
marijn we wachten op de laatste mensen
Marilla Waar ik het tijdens de Q&A over heb gehad: https://www.palazzovalentini.it/domus-romane/index-en.html

Inleiding 

Een onontkoombare periode van de Nederlandse geschiedenis is toch wel de Romeinse tijd. Honderden jaren heeft dwars door ons land een grens gelopen, de limes. Aan die grens werden forten gebouwd en mensen vanuit de regio en uit het Rijk kwamen naar deze forten om te wonen, leven en werken. Forten werden dorpen en steden en in die tijd is er veel in de grond achterbleven.    

Tegenwoordig vinden archeologen rondom dit gebied vele rekwisieten uit die periode. Eén van de meest veelvoorkomende bodemvondsten zijn scherven. Deze waren ooit onderdeel van potten, borden en talloze andere gebruiksvoorwerpen. Het materiaal en de vorm van deze opgegraven scherven kunnen archeologen veel vertellen over wanneer en waar ze zijn gemaakt Met deze informatie krijgen we een uitzonderlijk beeld van het dagelijks leven in de Romeinse lage landen.

Omdat er zo veel scherven worden gevonden valt het werk na het opgraven niet te overzien. Daarom zijn de archeologen van de werkgroep Leen de Keijzer in Houten op zoek gegaan naar een manier om het proces van determineren, categoriseren en indexeren te versnellen. Om dit doel te bereiken is de hulp van een groep muziektechnologen ingeschakeld. Die muziektechnologen zijn wij; Lars Bijleveld, Wes Broersen, Bas Maat, Marijn Cinjee en Ruben Lijbers. 

Multidisciplinaire samenwerking

Het overbruggen van verschillende disciplines is een vaardigheid welke muziektechnologen als geen ander beheersen. Daarom zijn wij als collectief zeer enthousiast over dit project omdat het ons in aanraking brengt met een andere wereld. Voor ons is het zeer interessant om te onderzoeken wat wij kunnen bieden aan de archeologie. Eveneens stellen wij ons de vraag wat archeologisch onderzoek kan betekenen voor ons werk als muziektechnologen.

Artificiële intelligentie 

De hoofdvraag vanuit archeologische werkgroep Leen de Keijzer luidt: hoe kan het proces van identificeren en categoriseren van scherven worden versneld en, misschien zelfs, geautomatiseerd? Op dit moment wordt het grootste deel van alle gevonden scherven nooit geanalyseerd en zelfs vernietigd. Er zijn simpelweg niet de manuren beschikbaar om dit monnikenwerk uit te voeren. Een hulpmiddel in de vorm van een zelfstandig werkend herkenningsalgoritme kan enorm veel betekenen voor het werk van de archeoloog. In samenwerking met de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht en de Archeologische Werkgroep Nederland ontwikkelen wij een applicatie waarmee scherven kunnen worden herkend met behulp van een artificiële intelligentie. Wij willen met ons systeem het cultureel erfgoed uit die tijd te digitaliseren en te preserveren voor later. 

De rol van de muziektechnoloog

Naast het faciliteren van een geautomatiseerd systeem voor scherfherkenning, hebben wij de intrinsieke motivatie  om een maatschappelijk relevante expositie te realiseren. Wij zouden muziektechnologen niet zijn als we niet met de data van deze artificiële intelligentie een eigen interpretatie zouden vormgeven. Wij zijn bezig met het ontwerpen en bouwen van een expositie die nieuw licht zal schijnen op de archeologische wereld.



Een nieuwe benadering van archeologie

In de tentoonstelling zijn archeologische vondsten te bewonderen die zonder artificiële intelligentie niet gereconstrueerd kunnen worden. We laten ons inspireren door 3D printen, holografie, en spatiaal geluid om een metafysische vertoning uit het verleden te materialiseren. Gaandeweg worden de bezoekers meegenomen in het analyseproces, de werking van de applicatie en uiteindelijk de moderne interpretatie. 


Existentieel onderzoek.

Wij staan nog steeds op dezelfde grond als waar de Romeinen duizenden jaren geleden bivakkeerde. Tijdens de oudheid stonden de Romeinen bekend om hun technologische vooruitgang. Zij waren destijds het toppunt van beschaving. Nu, tweeduizend jaar later, reflecteren we op onze eigen ontwikkelingen. Wat ons betreft is onze beschaving het meest ontwikkeld en vergevorderd. Maar zijn wij als mens wel echt zo veel veranderd? 
In hoeverre definieert technologie wie we zijn als beschaving? Met onze tentoonstelling willen we de bezoeker prikkelen om meer te doen dan observeren. 


Het belang van deze expositie binnen de archeologie 

De samenwerking met Leen de Keijzer neemt hier een nieuwe hoogte aan. Wij zijn niet langer enkel faciliterend, maar er ontstaat een wisselwerking tussen onze disciplines. Naast het sneller en efficiënter kunnen werken is Leen de Keijzer deze samenwerking aangegaan om interesse te wekken voor het archeologisch vakgebied bij een nieuwe generatie. Door vanuit een andere, al dan niet technologische, invalshoek te demonstreren wat de meerwaarde van een bestaande discipline kan zijn voor een nieuwe wereld, kunnen we de doelgroep verbreden. 


Kunstvormen verbinden

De tentoonstelling verbindt de wereld van moderne kunst, met de wereld van archeologie. Wij als muziektechnologen brengen de potentie die wij in dit systeem zien aan het licht. Naast het bouwen van dat systeem creëren we ook een nieuwe belevenis en context van diens resultaten. 
Het werk van de muziektechnoloog zorgt voor dit soort verbindingen. Door technologie met kunst te verbinden kunnen enorm veel raakvlakken in talloze gebieden zoals natuur, wetenschap en cultuur aangesneden worden. De combinatie van archeologie en moderne kunst is daar maar een enkel voorbeeld van. 







Vormgeving expositie

Wat gebeurd er als de ambacht uit de oudheid, en het informatietijdperk samenkomen tot een nieuwe realiteit? 
Onze expositie is opgebouwd uit vier distinctieve ruimtes. Deze dienen ertoe een transitie te maken van wetenschappelijke, archeologische observaties, naar een nieuwe-media interpretatie. Tijdens het doorlopen van deze ruimten wordt de bezoeker uitgedaagd om te reflecteren. Om de bezoeker mee te nemen in dit verhaal delen we de expositie op in distinctieve ruimten. 

Ruimte 1: Observatie

In deze ruimte wordt een context gecreëerd waarin de rest van de expositie zal plaatsvinden. De bezoeker wordt ingelicht over de impact van ons systeem op het werk van de archeoloog. de technologie alleen nog in het teken van reconstructie en data analyse. Incomplete artefacten worden middels 3D printing aangevuld. Praktijkvoorbeelden van archeologisch veldwerk, en de samenwerking met muziektechnologie wordt afgebeeld op de witte muur. Hiermee wordt aan de bezoeker uitgelegd wat de intentie van het onderzoek is. 

Ruimte 2: Augmentatie

Hier worden de digitale, en de echte wereld verenigd middels holografie. Technologie staat hier niet langer alleen in het teken van observatie, maar ook augmentatie: het materialiseren van het conceptuele en theoretische. Beide factoren worden aangeleverd door het systeem. Onze installatie neemt die conceptuele en theoretische uitwerkingen van de scherf en presenteert die in een hybride context. De barrière tussen het fysieke en het digitale wordt verbroken, en er ontstaat een nieuw domein aan mogelijkheden. 

Ruimte 3: Interpretatie

Paradigmaverschuiving. In deze ruimte worden moderne kunst en de oudheid met elkaar verenigd. De interpretatie van archeologische datasets wordt gebruikt om een non-lineaire werkelijkheid vorm te geven. Middels deze methode kunnen wij de cultuurverschillen tussen de hedendaagse kunst en de ambacht uit de oudheid onderzoeken. Het nieuw gecreëerde hybride domein wordt ingezet om een inkijk te geven in de manier waarop wij nu naar de wereld kijken, en hoe dat zich verhoudt ten opzichte van de Romeinen.  


Ruimte 4: Resolutie

Naslagwerk waarin de relevantie van deze interdisciplinaire samenwerking aan het licht komt. Dit is wel onderhevig aan het eindproduct, wat er nog niet is. Deze ‘ruimte’ kan dus veel verschillende vormen aannemen.

Prototypen


Als uitgangspunt voor de expositie hebben wij de traditionele vitrinekast omarmt. Middels een holografische techniek genaamd “Pepper’s ghost” is het mogelijk om driedimensionale objecten binnen deze vitrine weer te geven. Dit zijn onze eerste testen met het genereren van een 3D hologram  in de fysieke ruimte. Deze technologie wordt ingezet om incomplete vonsten visueel aan te vullen op basis van het A.I algoritme. De intentie is om de barrière tussen het fysieke en het digitale zoveel als mogelijk weg te nemen bij de toeschouwer. de Artificial intelligence heeft een directe interactie met de toeschouwer, en kan gelijkwaardig aan fysieke objecten worden gepresenteerd. 




Maatschappelijke relevantie

1: Een bijdrage leveren aan het werk van archeologen

Het fundament voor deze creatieve expositie is het benadrukken van de relevantie voor het archeologisch vakgebied. De AI technologie die wordt ingezet om het werk van archeologen te versnellen is de kern van onze samenwerking. Naast de praktische hulpmiddelen die wij kunnen bieden, proberen wij archeologie op de kaart te zetten bij een nieuwe generatie.

Dit bereiken we door: 
- AI Applicatie welke direct door archeologen is te gebruiken.
- Het gebruik van moderne technologie op een interessante manier vormgegeven.

- Tot de verbeelding spreken met een creatieve en interactieve expositie.
- Voorbeelden uit de praktijk.


2: Moderne kunst en de oudheid met elkaar verbinden

Onze expositie bevindt zicht op het grensvlak van wetenschap en artistieke interpretatie. In de tentoonstelling ligt alles ten grondslag aan feiten. Echte opgravingen, en een archeologische samenwerking. Wij laten zien dat een artistieke interpretatie zinvol kan zijn om te reflecteren op wie we zijn als mens, en hoe dat door de jaren heen veranderd is. We bieden perspectief op wat ons definieert als samenleving door een ongewone combinatie tentoon te stellen, en een nieuwe wereld te creëren. In essentie fungeert kunst als lijm tussen de archeologie, en de belevingswereld van de mens.

Dit bereiken we door: 
-  Nieuw perspectief bieden op onze samenleving. In hoeverre definieert technologie onze maatschappij? Wat is er echt veranderd?
-  De oudheid gereconstrueerd in het informatietijdperk, een paradigmaverschuiving.


Organisatiestructuur 


Binnen ons collectief van muziektechnologen worden de volgende kerntaken verdeeld: 


1: Artificiële Intelligentie 
Ontwikkeling van het artificial intelligence systeem waarmee werkgroep Leen de Keijzer zal gaan werken in de praktijk, en waar de expositie op gebaseerd zal zijn.


2: Conceptontwikkeling expositie
Verantwoordelijkheid voor het vormgeven van de expositie, en de interne samenwerking met werkgroep Leen de Keijzer. De conceptontwikkelaar ziet er op toe dat de intenties van zowel muziektechnologisch, als archeologisch perspectief worden gewaarborgd. 


3: Financiën en acquisitie
Onderhoudt contact met partners, sponsoren en geldschieters. De Financieel acquisiteur is verantwoordelijk voor de begroting. 
 
4: Logistiek management
Het realiseren van een expositieruimte die aansluit bij onze doelgroep. Daarnaast het eventueel regelen van apparatuur, materialen en andere benodigdheden. 

5: Audio 
Sound design voor de expositie. 

6: Visueel 
Visuele (generatieve) content voor de verschillende fasen van de expositie. 


Partners

AI AR applied archeologie interdisciplinair muziek muziek en technologie research showcase technologie

^